حساب پراپ چیست؟ معرفی انواع حساب های پراپ فرم‌

حساب پراپ چیست؟ معرفی انواع حساب های پراپ فرم‌ : اگر شما هم جزو معامله گران با استعداد و وین ریت بالا هستید که سرمایه زیادی ندارید، استفاده از حساب‌های پراپ یکی از گزینه های جذاب است. این حساب‌ها از طرف شرکت‌های مختلف به معامله گران حرفه‌ای داده می‌شوند تا با استفاده از مهارت‌های معامله گران سرمایه‌های خود را چند برابر کنند. شاید برایتان سؤال باشد که چرا شرکت‌ها این حساب‌ها را به معامله گران می‌دهند یا اصلاً از کجا می‌توان این حساب‌ها را پیدا کرد. این مقاله را از اوستریچ تا پایان بخوانید و پاسخ سؤالات خود را پیدا کنید.

حساب پراپ چیست؟

حساب پراپ به حسابی گفته می‌شود که سرمایه داران بزرگ مانند شرکت‌ها و افراد ثروتمند مقداری از نقدینگی خود را در اختیار معامله گران حرفه‌ای قرار می‌دهند تا در بازار فارکس یا ارز دیجیتال معامله کنند. معامله گران هیچ گونه محدودیتی در انتخاب استراتژی و استفاده از ابزارهای مختلف برای دریافت حساب پراپ ندارند و تنها باید بازدهی خود را تضمین کنند.

حساب پراپ تریدینگ

حساب‌های پراپ تریدینگ بر اساس ساختار شرکت، انواع مختلفی دارند تا معامله گران با استراتژی‌ها و سبک‌های مختلف بتوانند از آن استفاده کنند. این حساب‌ها بر اساس نیاز معامله گران تهیه شده‌اند و هر کدام ویژگی‌های متفاوتی دارند که در ادامه با هم بررسی می‌کنیم.

حساب پراپ تریدینگ کم حجم (Retail Prop Accounts)

این حساب‌ها برای افراد تازه‌کار و غیر حرفه‌ای طراحی شده‌اند و به همین دلیل هم سرمایه کم‌تری نسبت به حساب‌های پراپ تریدینگ اصلی دارند. در این نوع حساب‌ها معامله گران محک می‌خورند و گاهی شرکت‌ها دوره‌های آموزشی معامله گری خود را در این حساب‌ها برگزار می‌کنند.

این نوع حساب‌ها چالش‌های ساده‌تری دارند؛ آموزش و پشتیبانی همراه با حساب وجود دارد و ریسک کم‌تری در معاملات اعمال می‌شود. معمولاً شرکت‌ها از حساب‌های پراپ کم حجم انتظارات بالایی ندارند و بیشتر برای سرمایه گذاری بلند مدت روی معامله گران تعبیه شده‌اند.

پراپ فرم اوستریچ، پلتفرم نوین تامین سرمایه بازار مالی

حساب پراپ تریدینگ مؤسسات (Institutional Prop Accounts)

حساب پراپ تریدینگ مؤسسات به حساب‌هایی گفته می‌شود که سرمایه‌های بسیار زیادی دارند و تنها به معامله گران حرفه‌ای و با سابقه داده می‌شوند. این حساب‌ها تنها برای استراتژی‌های خاص و بازارهای محدود استفاده می‌شوند و معامله گران آزادی عمل زیادی برای انجام معاملات ندارند.

در این نوع حساب‌ها مؤسسات قوانین سخت گیرانه‌ای برای معامله گران دارند تا سود شرکت را تضمین کند. معمولاً معامله گران باید چالش‌های زیاد و سختی را برای به دست آوردن این نوع حساب‌ها رد کنند؛ اما در نهایت به ابزارها و پلتفرم‌های حرفه‌ای دسترسی پیدا می‌کنند که در حالت عادی امکان پرداخت اشتراک آن‌ها را نخواهند داشت.

حساب پراپ تریدینگ معامله گران مستقل (Independent Trader Prop Accounts)

این نوع حساب‌های پراپ تریدینگ ساختار منعطفی دارند و در قید و بند ساختارهای شرکتی نیستند. سرمایه‌های زیادی در این نوع حساب‌ها وجود دارد و تنها سود آوری برای صاحبان حساب اهمیت دارد. معامله گران می‌توانند از هر روش یا استراتژی در هر بازاری استفاده کنند تا حساب بازدهی مناسب داشته باشد.

این نوع حساب‌ها را معمولاً معامله گران مستقل و بزرگ بازار به دیگر معامله گران می‌دهند تا برای آن‌ها کار کنند. ویژگی اصلی این حساب‌ها آزادی عمل معامله گران است که می‌توانند در هر دارایی و با هر استراتژی معامله کنند و قوانین سخت گیرانه کم‌تری نسبت به حساب‌های پراپ تریدینگ شرکتی بر این حساب‌ها اعمال می‌شود.

انواع حساب های پراپ فرم‌

فرم‌های پراپ با ارائه انواع مختلف حساب‌های مالی، به ارزیابی و پشتیبانی از معامله‌گران بر اساس تجربه، مهارت و استراتژی‌های معاملاتی آنها می‌پردازند. این حساب‌ها به صورت مدل‌های تأمین مالی مستقیم، مدل تک‌مرحله‌ای، دو مرحله‌ای و سه مرحله‌ای عرضه می‌شوند. در ادامه به بررسی هر یک از این مدل‌ها خواهیم پرداخت:

1.مدل تأمین مالی مستقیم (Direct Funding)

این مدل، ساده‌ترین راه برای دسترسی به حساب‌های پراپ است و به معامله‌گر این امکان را می‌دهد که بدون نیاز به شرکت در چالش‌های ارزیابی، حساب تأمین مالی‌شده (ریل) را دریافت کند. این روش بیشتر برای معامله‌گران با تجربه و عملکرد ثابت طراحی شده است. در این مدل، معامله‌گر باید مستندات مربوط به سوابق معاملاتی خود (مانند صورت‌حساب‌ها یا گزارش‌های سودآوری) را به فرم پراپ ارائه کند. در صورت تأیید عملکرد، حساب ریل به او اختصاص می‌یابد. همچنین، برای استفاده از این مدل، معامله‌گران می‌توانند هزینه‌ای معادل 5 درصد از اندازه حساب معاملاتی را پرداخت کنند.

این نوع حساب برای معامله‌گران حرفه‌ای و منظم با سابقه طولانی و عملکرد ثابت یا کسانی که مایلند فوراً وارد معاملات با حساب واقعی شوند، مناسب است.

تقسیم سود در مدل تأمین مالی مستقیم

در این مدل، معمولاً بین 50 تا 70 درصد از سود به معامله‌گر تعلق می‌گیرد. اگر هزینه طرح پرداخت شده باشد، سهم معامله‌گر 50 درصد از سود خواهد بود و در صورت ورود از طریق صورت‌حساب، این مقدار ممکن است به 70 درصد افزایش یابد.

مثال تقسیم سود:

اگر معامله‌گر با یک حساب 50,000 دلاری در ماه اول 5 درصد سود کند (2500 دلار)، و پراپ فرم سود را 50 درصد تعیین کند:

• سهم معامله‌گر: 50 درصد از 2500 دلار = 1250 دلار.
• سهم پراپ فرم: 50 درصد از 2500 دلار = 1250 دلار.

شرایط دریافت حساب:

•  ارائه صورت‌حساب معاملاتی حرفه‌ای (معمولاً 3 ماه تا 1 سال).
•  پرداخت هزینه اولیه (این مبلغ بسته به اندازه حساب و شرایط پراپ فرم متفاوت است).

مزایا:

•  عدم نیاز به مراحل ارزیابی.
•  امکان شروع فوری با حساب واقعی.
•  مناسب برای معامله‌گران با سابقه حرفه‌ای.

معایب:

•  هزینه اولیه بالاتر نسبت به مدل‌های دیگر.
•  نامناسب برای معامله‌گران تازه‌کار یا کم‌تجربه.

2. مدل تک‌مرحله‌ای (One-Step Evaluation)

این مدل به معامله‌گران این امکان را می‌دهد که تنها با گذراندن یک مرحله از ارزیابی، حساب ریل دریافت کنند. در این روش، معامله‌گر باید در یک زمان مشخص به سود تعیین‌شده دست یابد و همچنین قوانین مربوط به ریسک را رعایت کند. معمولاً پراپ فرم‌ها در این مدل سودآوری 8-10 درصد را برای قبولی در چالش تعیین می‌کنند. معامله‌گر باید در بازه 30-60 روزه این سود را به‌دست آورد و از نقض قوانین مربوط به ضرر روزانه و ضرر کلی خودداری کند.

این نوع حساب بیشتر برای معامله‌گران نیمه‌حرفه‌ای که توانایی تولید سود در بازه‌های کوتاه را دارند و از استراتژی‌های کوتاه‌مدت یا اسکالپینگ استفاده می‌کنند، مناسب است.

تقسیم سود:

پراپ فرم‌ها معمولاً 60-80 درصد از سود را به معامله‌گر اختصاص می‌دهند.

مثال تقسیم سود:

اگر معامله‌گر در یک حساب 25,000 دلاری 6 درصد سود کند (1500 دلار) و پراپ فرم تقسیم سود 70 درصد داشته باشد:

• سهم معامله‌گر: 70 درصد از 1500 دلار = 1050 دلار.
• سهم پراپ فرم: 30 درصد از 1500 دلار = 450 دلار.

شرایط دریافت حساب:

•  پرداخت هزینه چالش (بسته به اندازه حساب، معمولاً بین 100 تا 1000 دلار).
•  رعایت قوانین چالش (سود هدف و عدم نقض ضررها).
•  بازگشت هزینه چالش پس از دریافت حساب ریل.

مزایا:

•  زمان کوتاه‌تر برای دستیابی به حساب ریل.
•  قوانین ساده‌تر نسبت به مدل‌های چندمرحله‌ای.

معایب:

•  فشار بیشتر برای کسب سود در مدت محدود.
• نامناسب برای معامله‌گرانی که به زمان بیشتری نیاز دارند.

3. مدل دو مرحله‌ای (Two-Step Evaluation)

این مدل رایج‌ترین روش در میان پراپ فرم‌ ها است. در این روش، معامله‌گر باید در دو مرحله ارزیابی شود:

مرحله اول: اثبات توانایی در کسب سود (معمولاً 8-10 درصد).
مرحله دوم: نمایش ثبات و مدیریت ریسک در دوره‌ای بلندتر.

در مرحله اول، معامله‌گر باید سود هدف را در یک بازه زمانی مشخص کسب کند. در مرحله دوم، معمولاً سود هدف کمتر (4-5 درصد) است، اما قوانین مربوط به مدیریت ریسک سخت‌گیرانه‌تر می‌شود. معامله‌گر باید در بازه 30-60 روزه این سود را به‌دست آورد و از نقض قوانین مربوط به ضرر روزانه و کلی پرهیز کند.

این مدل حساب بیشتر برای معامله‌گران متوسط و حرفه‌ای که می‌خواهند عملکرد خود را در دو سطح مختلف اثبات کنند یا کسانی که از استراتژی‌های میان‌مدت و بلندمدت استفاده می‌کنند، مناسب است.

تقسیم سود:

پراپ فرم‌ها معمولاً 70-90 درصد از سود را به معامله‌گر اختصاص می‌دهند.

مثال تقسیم سود:

اگر معامله‌گر در یک حساب 50,000 دلاری 5 درصد سود کند (2500 دلار) و تقسیم سود 80 درصد باشد:

• سهم معامله‌گر: 80 درصد از 2500 دلار = 2000 دلار.
• سهم پراپ فرم: 20 درصد از 2500 دلار = 500 دلار.

شرایط دریافت حساب:

•  پرداخت هزینه چالش (معمولاً بین 150 تا 2000 دلار).
•  گذراندن دو مرحله ارزیابی با رعایت قوانین.
•  بازگشت هزینه چالش پس از دریافت حساب.

مزایا:

•  افزایش مهارت معامله‌گر در مدیریت ریسک.
•  مناسب برای معامله‌گران با استراتژی‌های متعادل.

معایب:

• زمان طولانی‌تر نسبت به مدل تک‌مرحله‌ای.
• نیاز به تلاش بیشتر برای قبولی در هر دو مرحله.

4.مدل سه‌مرحله‌ای (Three-Step Evaluation)

مدل سه‌مرحله‌ای پیشرفته‌ترین روش ارزیابی است که در آن معامله‌گر باید در سه مرحله توانایی خود را نشان دهد. مرحله اول به سودآوری، مرحله دوم به ثبات عملکرد و مرحله سوم بر رعایت دقیق‌تر قوانین مدیریت ریسک تأکید دارد. این روش ارزیابی، سخت‌ترین مدل در میان حساب‌های پراپ به شمار می‌آید.

این مدل حساب بیشتر برای معامله‌گران حرفه‌ای، صبور و متخصص یا افرادی که تجربه‌ای در استراتژی‌های بلندمدت دارند، مناسب است.

تقسیم سود:

پراپ فرم‌ها معمولاً در این مدل تا 90 درصد از سود را به معامله‌گر اختصاص می‌دهند.

مثال تقسیم سود:

اگر معامله‌گر در یک حساب 100,000 دلاری 8 درصد سود کند (8000 دلار) و تقسیم سود 90 درصد باشد:

• سهم معامله‌گر: 90 درصد از 8000 دلار = 7200 دلار.
• سهم پراپ فرم: 10 درصد از 8000 دلار = 800 دلار.

شرایط دریافت حساب:

•  پرداخت هزینه چالش (معمولاً بیشتر از مدل‌های دیگر).
•  گذراندن سه مرحله ارزیابی.
•  بازگشت هزینه چالش پس از دریافت حساب.

مزایا:

• بالاترین پتانسیل سودآوری برای معامله‌گر.
• مناسب برای استراتژی‌های بلندمدت.

معایب:

•  طولانی بودن مراحل.
•  نیاز به تمرکز و دقت بالا در طول زمان.